Miejsca związane ze św. s. Faustyną i bł. ks. Michałem Sopoćką
Pątnicy, którzy przybywają do Wilna pragnąc zobaczyć obraz Jezusa Miłosiernego i głębiej wsłuchać się w orędzie miłosierdzia chcą też nawiedzić miejsc związane z życiem i widzeniami św. Faustyny oraz z działalnością ks. Sopoćki. S. Faustyna mieszkała w klasztorze sióstr Matki Bożej Miłosiernej na wileńskim Antokolu, przy ul. Grybo 29a (wtedy: Senatorska 25) w 1929 r. oraz w latach 1933-1939. Tam też doświadczała widzeń. Niemal cudem zachowany wśród gruzów wojennych i sowieckich wielopiętrowych bloków mały, drewniany domek zakonnic został w 2008 r. odnowiony. Odtworzono w nim cele s. Faustyny oraz przygotowano pomieszczenia dla pątników, którzy chcieliby spędzić tu chwile odpoczynku czy skupienia.
Swoje pierwotne przeznaczenie odzyskał też budynek przy obecnej ulicy Rusų (wtedy: Rossa 2). Na początku władzy sowieckiej tutejszy klasztor i kościół wizytek p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa zamieniono na więzienie. Tu jakiś czas mieszkał bł. ks. Sopoćko, zaś na parterze swoją pracownię miał twórca obrazu Miłosierdzia – Eugeniusz Kazimirowski. W 2005 r. w domu tym zamieszkały siostry ze zgromadzenia Jezusa Miłosiernego i założyły tu swoją kaplicę. Nie działający kościół św. Michała, którego rektorem był ks. Sopoćko i w którym po raz pierwszy wystawiono obraz Jezusa Miłosiernego, można zwiedzić jako centrum powstającego Muzeum Dziedzictwa Kościelnego.
