Pobożność
Błogosławiony arcybiskup Matulewicz to – jak dotychczas – jedyny współczesny Litwin wyniesiony na ołtarze. Wielu współczesnych znajduje w jego życiorysie podobieństwa z własnymi doświadczeniami: urodził się i wyrósł w rodzinie chłopskiej, ale osiągnął szczyt kariery akademickiej, szybko został sierotą, doświadczył chorób i związanego z nimi cierpienia, dostrzegłszy blaski i cienie życia w warunkach wielkomiejskich stał się prorokiem społecznego nauczania Kościoła, poszukiwał modlitwy i kontemplacji, ale rzeczywistość stale wciągała go w wir sporów i spraw publicznych.
Więź modlitewna z błogosławionym Jerzym może być wyzwaniem w życiu duchowym każdego wierzącego. On był „człowiekiem według serca Bożego” (por. 1Sm 13, 14), żyjącym w bliskiej wspólnocie z Bogiem. Jego biografia jest bliska współczesności i nieozdobiona zadziwiającymi legendami, które przyniosłyby stulecia. Skromna w swym wystroju kaplica grobu błogosławionego w mariampolskiej bazylice to dobre miejsce, by w duchu chrześcijańskiego realizmu spojrzeć na wyzwania codzienności.
Świadectwem intensywnego życia duchowego jest pisany po litewsku „Dziennik duchowy”, który bł. Jerzy po sobie zostawił. Modlitewna przyjaźń z nim może być ożywiana tą lekturą duchową, która angażuje umysł, dając wiedzę na temat stosunkowo niedawnej epoki i prowadząc po ścieżkach rozważań przetartych już przez tego błogosławionego w „Dzienniku duchowym”. Niektóre jego ulubione zdania warte są zapamiętania, mogą stać się sentencjami czy wezwaniami modlitewnymi. Bł. Jerzy w swoim zawołaniu biskupim na nowo przywołał zachętę św. Pawła, by „zło dobrem zwyciężać”. Myśli zaczerpnięte z „Dziennika duchowego” Matulewicza służą nie tylko osobistemu samodoskonaleniu, ale także łączą wspólnoty; np. zawierają propozycje tematów konferencji rekolekcyjnych, szczególnie na dni odpustowe. Na wezwanie błogosławionego, by „stawać i poświęcać się” odpowiadają ludzie różnych stanów i warstw społecznych. Jego duchowe dziedzictwo szczególnie jest cenione wśród członków Bractwa bł. Jerzego Matulewicza.
Wspomnienie liturgiczne bł. Jerzego przypada 27 stycznia, w dzień jego śmierci, czyli narodzin dla nieba. W bazylice mariampolskiej duże obchody ku jego czci mają miejsce się w lipcu. Odbywa się wtedy Mariampolu trwający oktawę odpust, zaś jego centralnym dniem jest 12 lipca – data beatyfikacji arcybiskupa Matulewicza. Uroczystości i możliwość uzyskania odpustu rozciągają się na dwie najbliżej niedziele: przed i po 12 lipca. Zakorzeniła się też tradycja by każdego 12 dnia miesiąca odprawiać mszę ku czci błogosławionego. Częścią wspomnienia każdej z tych trzech dat jest nowenna w intencji chorych za wstawiennictwem bł. Jerzego Matulewicza. Ustaliła się też tradycja by 12 dnia każdego miesiąca w południe odprawiać msze św. ku czci błogosławionego. W każdy piątek w kaplicy bł. Jerzego Matulewicza odprawiana jest msza św. w różnych intencjach. Podczas nabożeństw odmawiana jest litania do błogosławionego arcybiskupa, modlitwy o zdrowie i o kanonizację błogosławionego. Podobnie w ojcowiźnie błogosławionego, w Luginiach, odbywają się rekolekcje dla młodzieży, piesze pielgrzymki i nabożeństwa.
Wstawiennictwo bł. Jerzego Matulewicza może mieć wielką wartość dla Europy wielu narodów. Jego pełna poświęcenia posługa w wielonarodowym Wilnie i starania o wyleczenie zadawnionych ran w stosunkach polsko-litewskich wydały i ciągle wydają dobre owoce. Miejsca związane z postacią błogosławionego stale nawiedzają pątnicy z innych krajów, zwłaszcza z Polski.
W 2007 r. przypadły dwa ważne jubileusze: 80-lecie śmierci Jerzego Matulewicza i 20-lecie jego beatyfikacji. Nieustannie trwają modlitwy o jego kanonizację. W 2008 r. minęło 90 lat od sakry biskupiej błogosławionego i objęcia przez niego tronu biskupiego w Wilnie. Nieustannie trwają modlitwy o jego kanonizację. W ciągu 34 lat procesu beatyfikacyjnego ogłoszono niemal tysiąc przypadków łask doznanych za wstawiennictwem błogosławionego biskupa Jerzego. Można o nich przeczytać w czasopiśmie litewskich marianów pt. “Beatifikacijos proceso žinios”.
