Marianie
Zgromadzenie Księży Marianów Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny zostało założone w Polsce, w archidiecezji poznańskiej, w 1673 r. Na Litwie pierwszy klasztor założyli marianie w 1750 r. w Mariampolu. Po reformach z 1909 r. zakon stał się kongregacją o tej samej nazwie. W latach 1918-1928 jej centrum znajdowało się w Mariampolu, później – w Rzymie. Głównym jej celem jest szerzenie kultu Najświętszej Maryi Panny. Zgromadzenie dość szeroko rozprzestrzeniło się w świecie: marianie posługują w Polsce, na Ukrainie, Białorusi, na Łotwie i w innych krajach; szczególnie silne i liczne jest w Brazylii.
W okresie międzywojennym marianie w Mariampolu mieli swój dom, przez siebie założone gimnazjum, drukarnię, jedną z największych na Litwie bibliotek a poza tym posiadali przedsiębiorstwa branży sadowniczej, ogrodniczej i warsztaty rzemieślnicze. W Kownie pracowali przy kościele św. Gertrudy i utrzymywali bursy. W Poniewieżu (lt. Panevežys) w 1937 r. marianie otworzyli swój kolejny dom i tam przenieśli nowicjat swojej prowincji. Działali też w Wiłkomierzu (lt. Ukmergė) i w Kalwarii Żmudzkiej. Zajmowali się też duszpasterstwem emigrantów litewskich w Stanach Zjednoczonych, a później – w Wielkiej Brytanii i Argentynie.
W czasach reżimu sowieckiego Zgromadzenie działało w podziemiu. Po odzyskaniu przez Litwę niepodległości marianie wznowili działalność w Kownie, Mariampolu, Wilnie i Poniewieżu. W Mariampolu odzyskali klasztor oraz budynki dawnej drukarni i gimnazjum. Zakonnicy prowadzą duszpasterstwo parafialne przy bazylice św. Michała Archanioła, a od 200o r. w mieście działa szkołą Marianów, która w 2008 r. rozwinęła się w gimanzjum.
