Kościół
Pod względem architektonicznym świątynia ma konstrukcję monumentalną, zwięzłą, opartą na planie prostokąta, o trzynawowym, bazylikalnym rozplanowaniu przestrzeni. Wnętrze świątyni wywiera wrażenie dużą białą przestrzenią. Uzyskano dzięki zastosowaniu różnych odcieni bieli w kolorystyce ścian, sufitu i galerii, jasnym kolorom podłogi, wysmukłym filarom i pionowym, wąskim schodom. W sercu prezbiterium znajduje się ołtarz wykonany z różowego i białego marmuru, w swych kształtach przypominający nieco sarkofag z okresu wczesnochrześcijańskiego. Po lewej stronie znajduje się ambona wykonana w podobnej stylistyce. Po bokach prezbiterium znajdują się jeszcze dwie kaplice: Najświętszego Sakramentu – po stronie południowej i Świętej Rodziny – po stronie północnej.
W Kaplicy Najświętszego Sakramentu, powyżej tabernakulum, znajduje się reprodukcja obrazu Jezusa Miłosiernego. Na północnej ścianie tejże kaplicy można zobaczyć kopię wizerunku Najświętszej Maryi Panny Matki Miłosierdzia z Ostrej Bramy. Większą część ściany południowej zajmuje okno – dobre miejsce na ornamentowany witraż, który być może w przyszłości się tu znajdzie.
Kaplica Świętej Rodziny jest kaplicą chrzcielną. Dekoruje ją okazale oprawiony obraz przedstawiający św. Józefa z Dzieciątkiem – XX-wieczna kopia dzieła autorstwa znanego włoskiego artysty Guido Reni (1575–1642). Ozdobą kaplicy jest stojąca w jej centrum chrzcielnica z czarnego marmuru poprzecinanego żyłkami bieli.
Poświęcone 16 lutego 2006 r. kolumbarium, podobnie jak pozostałe pomieszczenia podziemi, zbudowano według projektu architekta Algimantasa Sprindysa. W kolumbarium rozmieszczonych zostało trzydzieści nisz na prochy wybitnych osób, zasłużonych dla Kościoła i kraju. Wnętrze wykończono kompozycjami z szarego, różowego, czarnego i białego marmuru oraz granitu rozmieszczonymi na podłodze, ścianach, kolumnach ołtarza oraz ściankach nisz.
