Jan Paweł II na Górze Krzyży
7 września 1993 r. Jan Paweł II na Górze Krzyży modlił się, sprawował mszę św. i przemawiał do stutysięcznego tłumu zgromadzonych wiernych. Ojciec święty głęboko zapamiętał ten swój przystanek podczas podróży apostolskiej na Litwę. Przy różnych okazjach wspominał potem o Górze Krzyży jako o szczególnym, niepowtarzalnym miejscu świętym, do którego warto pielgrzymować z najdalszych krajów świata. Tamtego dnia papież powiedział: „Bóg umiłował świat w Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym. Krzyż jest znakiem tej miłości. Krzyż jest znakiem życia wiecznego w Bogu”. Jan Paweł II był szczególnie wzruszony, gdy dowiedział się, że w 1981 r., po zamachu na jego życie, stanął tu krzyż z prośbą o zdrowie dla niego.
W roku 1994 podczas nabożeństwa Drogi Krzyżowej w rzymskim Koloseum Ojciec święty wspomniał o Górze Krzyży przybyłym z całego świata pielgrzymom: „Byłem wstrząśnięty tamtym litewskim Koloseum, nie z czasów dawnego Imperium Rzymskiego, ale współczesne, Koloseum mijającego wieku... Dziś zwracam się myślą w kierunku wielu koloseów: ku „Górom Krzyży” w europejskiej części Rosji i na Syberii”.
W 1995 r., 9 września, na Górze Krzyży obchodzono drugą rocznicę papieskiej wizyty na Litwie Ok. 15-20 tys. zebranych tu młodych ludzi prowadziło dzięki telemostowi dialog z Ojcem świętym, który w tym czasie brał udział w Dniach Młodzieży odbywających się we włoskim Loreto. Zwracając się do młodzieży litewskiej papież przywołał swoje serdeczne wspomnienia z Góry Krzyży i zachęcał młodych katolików, by trwali „w wierności Chrystusowemu krzyżowi, który jest źródłem miłości i nadziei”.
W roku 2003 w całym kraju obchodzono dziesięciolecie papieskiej podróży apostolskiej na Litwę. Z tej okazji Jan Paweł II wystosował do kardynała Bačkisa list, w którym wracał do przeżyć związanych z pielgrzymką na Litwę. „Jak mógłbym się nie wzruszyć wspomnieniem Góry Krzyży? To niezapomniane miejsce przypomina litewskim chrześcijanom płomienne świadectwo wiary całego narodu, narodu który punktem swego oparcia uczynił najważniejszy symbol ofiarowanej ludziom Bożej miłości – miłości, ostatecznie objawionej w męce, śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa”.
