Odpusty i pobożność maryjna
Od najdawniejszych czasów Krakonów znany jest z odpustów Wniebowzięcia (matki Boskiej Zielnej), na które dorocznie przybywa kilkanaście tysięcy ludzi. Przyciąga ich również łaskami słynący obraz Matki Boskiej.
Szczególnie popularna była tu pieśń ku czci Maryi z Krekinowa, której przekład z polskiego zredagował klasyk poezji litewskiej Mačiulis-Maironis właśnie podczas swojej bytności tutaj w okresie pierwszej wojny światowej. Tam Maryja opiewana jest jako Królowa Nieba, Królowa Wniebowzięta, Brama Niebios, Obrończyni od zła i potępienia, Ucieczka grzesznych. Do niej wierni zwracają się w litanii i w modlitwie różańcowej. Z żywą pobożnością do Matki Bożej w cudownym obrazie wiązana jest, zachowana przez wszystkie czasy, żywa wiara miejscowych oraz ich walka o wolność religijną.
W okresie sowieckim, kiedy Święto Wniebowzięcia nie było dniem wolnym od pracy a pątników często szykanowano za udział w odpustach, gromadziły się jednak ich tysięczne rzesze. Tu zjawiali się młodzi ludzie, zaangażowani w niezależne grupy modlitewne i przemierzający Litwę z modlitwą o odrodzenie w Ojczyźnie.
8 września 1999 r. papież Jan Paweł II udzielił odpustu powszechnego pielgrzymom, którzy nawiedzą miejscową świątynię w którykolwiek dzień oktawy Wniebowzięcia, obchodzonej tu od 15 do 22 sierpnia albo którykolwiek 15-ty dzień miesiąca czy w czasie odpustu św. Antoniego Padewskiego (13 czerwca, przenoszony na najbliższą niedzielę). W dni odpustowe, szczególnie 15 sierpnia tysiące wiernych napływają do miasteczka, wielu księży słucha spowiedzi.
11 marca 2009 r. świątynia w Krakinowie została połączona specjalnymi więzami duchowymi z papieską bazyliką Matki Boskiej w Rzymie. To pierwsza na Litwie i (jak na razie) jedyna świątynia-filia, wpisana na tablicach rzymskiej bazyliki. W związku z tym Penitencjaria Apostolska udzieliła wieczystych, powszechnych odpustów obchodzonych w dzień Matki Boskiej Śnieżnej, Matki Boskiej Zielnej, w dni wszystkich uroczystości ku czci Najświętszej Maryi Panny, raz w roku w dniu wybranym przez pielgrzyma oraz zawsze, gdy grupa pątników nawiedza pobożnie świątynię w Krakinowie.
