Obraz Matki Boskiej Szydłowskiej
Znajdujący się w ołtarzu głównym wizerunek Madonny z Dzieciątkiem został namalowany na początku XVII w. i szybko zasłynął łaskami. Obraz z Szydłowa należy do typu ikonograficznego Hodegetria, a jego prototypem jest ikona Matki Boskiej Śnieżnej z bazyliki większej p.w. Najświętszej Maryi Panny w Rzymie. Malowidło z Szydłowa jest zatem naśladownictwem jednej z najbardziej znanych i popularnych ikon maryjnych. Papież Pius V w 1569 r. zezwolił na wykonywanie kopii tej ikony, zwanej inaczej Salus populi romani. Prawdopodobnie zamawiający tę kopię chciał odwołać się do przesłania Maryi, jakie miała ona wypowiedzieć podczas swego objawienia w Szydłowie („Tu przez wieki czczony był mój Syn”), dlatego kazał namalować obraz bizantyjskiego, tradycyjnego typu Hodegetria (po grecku: „wskazująca drogę”).
Postacie Maryi i Dzieciątka pokryte są sukienkami wykonanymi z przetopionych wotów, które w wielkiej ilości zgromadziły się w Szydłowie. Sukienki wykonał w 1674 r. znany złotnik z Królewca Wawrzyniec Hofman. Za zgodą papieża Piusa VI obraz został uroczyście ukoronowany 8 września 1786 r.
O czci wiernych dla tego obrazu świadczą nie tylko mnogie wota oraz drogocenne sukienki, którymi ozdabiano namalowano postacie, ale także rozmaite i liczne tutejsze praktyki pobożności: pieśni, modlitwy, pobożne obchodzenie ołtarza głównego na kolanach.
Szydłowski wizerunek Madonny z Dzieciątkiem został w latach 2002–2003 dokładnie zbadany i odrestaurowany w Centrum Konserwacji Zabytków Muzealnych przy Litewskim Muzeum Sztuki. Po odnowieniu obraz odzyskał swój pierwotny urok, zaś jego prawdziwa wartość artystyczna stała się bardziej czytelna.
