Kościół
Obecny murowany kościół zaprojektowali: architekt Justyn Goliniewicz i inżynier Florian Wyganowski. Zbudowano go w latach 1896-1902. Jest to kompozycja eklektyczna, o dwóch wieżach, na planie prostokątnym, trzynawowa, o zwężonej i obniżonej absydzie. Zawiera elementy neogotyckie i romanistyczne. Wieże wznoszą się na wysokość 56 m, a dach zdobi 13 wieżyczek.
Ołtarze w stylu neogotyckim w drewnie dębowym wykonano w pracowni Zaborskiego pod Szawlami. Ołtarz główny, jak to jest typowe dla wielu świątyń, można obejść wkoło. Znajdujący się w ołtarzu głównym cudowny obraz jest zakrywany kiedy nie odbywają się uroczystości. Zasłania go obraz Romana Szwojnickiego z początku XX w. pt.: „Chrystus naucza dzieci Litwy”. Przez miejscowych obraz ten nazywany jest „Chrystus z krekinowainami”, bo artysta przedstawił na nim żyjących ówcześnie w miasteczku mieszkańców.
Gdy zbliżało się 50-lecie budowy kościoła parafianie zamówili u krewnej bpa Kazimiersa Paltarokasa – Šalkauskienė jeszcze jeden obraz do zasłaniania cudownego wizerunku Maryi. W 1951 r. biskup poświęcił to dzieło, zatytułowane „Wniebowzięcie Maryi”.
Prezbiterium ozdobione jest witrażami Stasysa Ušinskasa, przedstawiającymi św. Kazimierza, biskupa Giedroycia, arcybiskupa Jerzego Matulewicza i Najświętszą Maryję Pannę Niepokalanie Poczętą. Ponad drzwiami świątyni umieszczony jest witraż tego samego autora z 1931 r., przedstawiający monstrancję. W oknach bocznych znajduje się osiem symbolicznych i figuratywnych witraży autorstwa Vytautasa Švarlysa. Ten sam artysta stworzył w 1999 r. tutejszy witraż pt.: „Zmartwychwstanie”, wstawiony dla uczczenia 100-lecia kościoła.
Cenne są wykonane w Królewcu organy. Po lewej stronie nawy środkowej przy pierwszej kolumnie uwagę zwraca foremna ambona, a w prezbiterium wyraźnym akcentem jest chrzcielnica. Tak w kościele, jak i na dziedzińcu jest jeszcze więcej cennych dzieł sztuki.
